Autoritair

Bij een autoritaire opvoeding staan "regels" hoog op het prioriteitenlijstje. Een kind moet gehoorzamen en als dat het niet doen dan krijg je straf. 

Vaak kent het kind de regels nog niet omdat deze niet worden uitgelegd. Er is ook geen ruimte voor discussie. Een kind hoort te luisteren naar de ouder en niet tegen te spreken.

Sommige kinderen kunnen (tijdelijk) baat hebben bij deze aanpak. Het is duidelijk wie de baas is en de regels worden ook wel snel duidelijk. Het kind weet precies wat er van hem of haar verwacht wordt. 

Wat zijn de nadelen aan deze opvoedingsstijl: het kind kan angstig en (te) volgzaam worden  OF net opstandig en zelfs agressief. Vaak zien we dat ze geen of weinig  zelfvertrouwen hebben en geen beslissingen kunnen  maken voor zichzelf. Ze hebben niet geleerd om voor zichzelf na te denken en te redeneren. Vaak nemen ze met het ouder worden ook steeds meer afstand van hun autoritaire ouder.

Democratisch

Hierbij zijn zowel regels als de wensen en behoeften van het kind belangrijk. Afhankelijk van de ontwikkeling van hun kind overleggen ze met het kind en onderbouwen ze de regels met argumenten. Het kind word gesteund en aangemoedigd bij wat hij of zij doet. Democratische ouders geven leiding met liefde.

Deze manier stimuleert het zelfvertrouwen van het kind. Er is een openheid tussen kind en opvoeder waardoor respect langs beide kanten ontstaat. Ook zijn deze kinderen vaak weerbaarder. 

Het nadeel aan deze opvoedingsstijl is dat deze veel tijd en energie vragen. Het kind volgt niet blindelings, het wil argumenten horen. Ouders en kind moeten accepteren dat hun meningen niet altijd overeenkomen. Het gevaar is dat een kind te vrij en te mondig wordt. En dat ouders maar blijven praten en argumenteren in plaats van grenzen aan te geven. 

Toegeeflijk

Toegeeflijke ouders hebben veel aandacht voor de wensen en behoeften van kinderen. Ze geven het kind bijna altijd zijn zin. Het kind wordt heel serieus genomen, de regels opgesteld door de ouders daarentegen niet zo. Er worden weinig eisen gesteld aan het kind. 

Het voordeel aan deze opvoedingsstijl is dat kind en ouder gelijkwaardig zijn. Het kind maakt zelf beslissingen. Er doen zich dus ook weinig conflicten voor wat ze "mogen" dit.

De nadelen zijn dat het kind geen grenzen leert kennen. Hij krijgt weinig feedback, wordt gemakzuchtig en leert niet om rekening te houden met anderen. 

Bovendien leert hij niet om met zijn emoties om te gaan en om zichzelf te beheersen: hij kan verdrietig, impulsief en agressief worden.  Vaak worden ze rond hun puberteit wat "onhandelbaar".

Verwaarlozend

Zij stellen weinig regels, maar bieden ook weinig geborgenheid, steun, veiligheid en betrokkenheid. Het kind wordt aan zijn lot overgelaten: hij mag het allemaal zelf uitzoeken. 

Voordeel: het is gemakkelijk als ouder. Je hebt tijd voor jezelf of je werk.

Van een verwaarlozende opvoeder leert een kind niets: hij leert niet wat verstandig is, of eerlijk. Daardoor loopt een kind van zo'n ouder eerder het risico om met verkeerde vriendjes in aanraking te komen. In ieder geval voelt een kind dat op deze manier wordt opgevoed zich eenzaam, in de steek gelaten en niet geliefd.