Ode aan de onvruchtbare vrouw
Hey, jij daar! Ik zie jou wel, ik weet dat je er bent. Hoe goed je het ook verstopt. Hoe hard je ook je tranen verbergt, hoe verlangend je jouw hand op die lege buik legt. Ik weet dat je er bent. Ik ben in gedachten bij je.
Ik weet dat elke eerste verjaardag, elke geboorte, elke zwangerschapsaankondiging, elke mooie zwangerschapsfoto, al die sociale media en zwangeren om je heen,.. je hart breken.
Ik weet hoe moeilijk het voor je is... Ik ken het verlangen. Het verlangen dat als normaal, als vanzelfsprekend wordt gezien. Hey, het is oké. Jij staat er niet alleen voor...
Ondanks het feit dat er weinig tot niet wordt gesproken over onvruchtbaarheid of verminderde onvruchtbaarheid, maakt het niet minder waar. Het maakt het niet minder pijnlijk.
Ik zie jou, want ik weet wat het is. Jij bent net als ik...Een vrouw.
Een vrouw waarbij het lichaam niet meedoet aan de verwachtingen die jijzelf, de maatschappij, jouw omgeving vanuit gaan dat een normaliteit is. Wel voor 1 op de 8 vrouwen is dit niet.
Het doet pijn om één van die acht te zijn. Ik wens je enorm veel sterkte tijdens je proces. Mijn ode is voor jou.
Mijn ode is aan de onvruchtbare vrouw.
Want ook al voelt de weg heel eenzaam, moeizaam en vol verdriet wanneer het niet loopt zoals je wenste, onthoud: jij bent niet alleen...