"Ik verwacht..."

Het zijn woorden die me de afgelopen dagen intens bezighouden. Zo intens dat ik een hulplijn inschakelde die me hier een ruimer inzicht in heeft kunnen geven. Want het voelt voor mij nog steeds heel dubbel. 

Ik heb het wat lastig met dit woordgebruik, maar besef ook dat mensen zich nogal onhandig kunnen verwoorden. Ikzelf ben daar een levend voorbeeld van, zeker wanneer emoties de bovenhand nemen of ik een sterk rechtvaardigheidsgevoel heb. Emoties zijn emoties en daar heeft iedereen recht op.

Heb jij net als ik ook soms moeite met de woorden "ik verwacht..." juist te interpreteren? Ik zal met je delen wat iemand die ik vertrouw en een goochelaar is met woorden me op die moment vertelde. Want deze woorden koester ik en helpen me oprecht een beter inzicht geven. 

"Ik verwacht..." is in de eerste plaats een emotionele stelling. Het is een uitdrukking van een gevoel van hoop. Het is geen bevel of een vraag. Het is gewoon heel makkelijk om die twee te verwarren en het zo te horen. Op dezelfde manier dat het makkelijk is om "Ik ben triest" te horen als "Maak me blij.".

Voor mij bleef er toch een groot verschil tussen die beiden, het was een te grote sprong voor mij. Dus ik stelde de vraag: "En wat als het toch overkomt als een vraag, omdat mensen het zo gewoon zijn van je dat je bepaalde dingen doet... Dat het voor hen een vanzelfsprekendheid wordt?". Wat hij me toen zei maakte voor mij het geheel wel compleet. Zorgde voor een intense rust terug in mijn hoofd. Gaf me het idee van oké ik mag vertrouwen op mijn intuïtie en durf deze ook in vraag te stellen. Mijn proces van zelfreflectie werkt. Hier komt het:

Dat kan. Iedereen heeft emoties, daar heeft iedereen recht op. In geval van twijfel, kan je de vraag stellen: "Ben je je hart aan het luchten door je verwachting te delen of had je graag actie gezien van mijn kant?".

Op dat inzicht was ik niet zo snel gekomen als ik het niet had gedeeld. Ik ben zo blij dat ik het heb gedeeld en hier toch wijzer in ben geworden. Dat er terug meer rust in mijn hoofd is wedergekeerd. Het zijn zo'n momenten dat  je beseft dat jezelf uiten, hulp inschakelen van buitenaf wanneer je er zelf niet uitgeraakt WERKT! 

En ik ben dankbaar dat ik dit heb kunnen doen.