Er komt een tijd

Er komt een tijd, dat men moet gaan kiezen, tussen de bladzijde omslaan, of het boek sluiten. 

Maar hoe maak je deze keuze? Hoe maak je een keuze als het een deel is van je identiteit? Hoe kan je afscheid nemen van een deel van jezelf dat zo puur, ja zo puur JIJ is?

Je kan niet blijven staan waar je nu staat,  je moet verder. Maar is je draagkracht hier nog sterk genoeg voor? Is het niet tijd om het boek gewoon te sluiten? Je deed je best. Meer kan je niet doen, het is tijd om afscheid te nemen...

Neen! Je wil dat deel van jezelf niet achter laten, je wil het bij je dragen ondanks de pijn, de emoties die erbij gepaard gaan. Jij zal niet jezelf verloochenen. 

Het boek kan toch ook herschreven worden? Ben je daar niet  klaar voor? Heb je dan geen nood aan verandering? 

De tweestrijd duurt voort. Niemand weet waar die tweestrijd je gaat brengen.

Of het nu een teken is van het nog even vol te houden omdat het doel binnen handbereik is... Of je nu hopeloos lucht probeert te vangen met je handen...

Niemand weet het... Zelfs jij niet.